Αδόλφο Κουβ: Αλαμίρο

Μεταφρασμένα αποσπάσματα από το διήγημα-ποίημα του Χιλιανού Αδόλφο Κουβ, Αλαμίρο

articulo.mercadolibre.cl

2

Βροχή πέφτει στο τζάμι της κάμαρας. Ο κήπος σου και το στενό σου βρεμένα. Σε πρώτο πλάνο αυτό που πληγώνει την καρδιά μου, το τζάμι που ραπίζει το νερό.

Μια φωνή πίσω μου. Κάποιος μου προσφέρει μαρμελάδα μουντή με ζάχαρη.

Η μαρμελάδα μου φέρνει στο νου μιαν απόσταση μεγάλη. Είναι η γιαγιά μου που την έχει στείλει από τον νότο: «Μαρμελάδα για το χειμώνα».

Πάντα ο νότος θα είναι μια μέρα με βροχή και η γιαγιά μου ένα πρόσωπο μακρινό του χειμώνα.

[…]

4

Ο πατέρας μου με βγάζει βόλτα με το ποδήλατο.

«Ανοιχτά τα πόδια!».

Αμέλησα τη συμβουλή κι έχω χτυπήσει, κλαίω. Όλα εκτυλίσσονται στην είσοδο μιας πολυκατοικίας. Ο πατέρας μου τηλεφωνεί. Έχω βάλει το πόδι στις ακτίνες της ρόδας. Η μάνα μου σ’ ένα μπαλκόνι μάς υποδέχεται με φωνές και πετά ένα παπούτσι στον πληγωμένο.

Η εικόνα αυτή παραμένει πεντακάθαρη, όλα είναι ακίνητα, μόνο το παπούτσι διαγράφει ένα τόξο πέφτοντας, αναδεικνύοντας τον κήπο.

[…]

6

Ο πατέρας μου τρώει. Τον παρατηρώ προσεκτικά. Είμαι πολύ μικρός, δεν φτάνω στο τραπέζι.

Η συζήτηση που έχουν πιάσει οι γονείς μου μοιάζει με ψόγο εναντίον μου.

Το χέρι του πατέρα μου φτιάχνει έναν βόλο από την ψίχα του ψωμιού, που αναπάντεχα μου πετά στο μάτι.

[…]

14

Ήμουν εφτά χρονώ όταν εγκαταλείφθηκα στο σπίτι των παππούδων.

«Εγώ τα ’χω μεγαλώσει πια τα δικά μου», έλεγε η γιαγιά μου.

Παγωμένος απ’ τον φόβο σ’ ένα τεράστιο κρεβάτι, ακούω μακρινές φωνές ν’ ανεβαίνουν από την τραπεζαρία.  Η αδελφή μου με νυχτικό διαπερνά τη νύχτα και μου σπρώχνει τον αγέρα που έκανε τα δέντρα να θροΐζουν.

ΑΛΑΜΙΡΟ

Αδόλφο Κουβ

Μετάφραση στα ελληνικά: Γιώργος Χατζητριανταφύλλου

Επιμέλεια/διόρθωση: Ειρήνη Χατζηκουμή