Χουάν Χοσέ Μιγιάς: Το ακρωτηριασμένο 4

Μεταφρασμένο το διήγημα του Χουάν Χοσέ Μιγιάς, El 4 mutilado, από τη συλλογή Números pares, impares e idiotas.

 

bangselular.blogspot.com

Το ακρωτηριασμένο 4

Ένας ιδιοκτήτης τσίρκου έκλεψε ένα 4 στη χώρα των Ζυγών Αριθμών και του έμαθε να χωρίζεται στη μέση και μετά να ξαναγίνεται ολόκληρο. Οι αριθμοί, αντίθετα απ’ ό,τι πιστεύει ο κόσμος, δεν ξέρουνε αριθμητική, κατά τον ίδιο τρόπο που και οι λέξεις δεν ξέρουνε γραμματική.

Οπωσδήποτε δεν ήταν εύκολη δουλειά, αλλά στους οκτώ μήνες το 4 χωριζότανε στη μέση και να μετατρέπεται σε δυο δύο. Σε λίγους μήνες, κι αφού επέδειξε μεγάλη υπομονή, ο επιχειρηματίας κατάφερε επίσης να χωρίζεται το 4 σε τέσσερα ίσα μέρη, τέσσερα ένα, δίχως να φαίνεται σε κανένα από αυτά τα ένα πως στην πραγματικότητα αποτελούσαν μέρος ενός τέσσερα.

Όταν το 4 άρχισε να συναρμολογείται και να αποσυναρμολογείται μ’ ευκολία, ο επιχειρηματίας το πήγε στη χώρα των Μονών Αριθμών κι έβγαλε ανακοίνωση πως είχε φέρει απ’ την άλλη άκρη ένα σόου πιο παράξενο απ’ όσο χωρούσε η φαντασία:

Έναν ζυγό αριθμό που την Κυριακή το βράδυ θα έπαιζε μπροστά στο κοινό στο Θέατρο Πρωτεύον.  

Η είδηση βγήκε σε όλες τις εφημερίδες και τα εισιτήρια εξαντλήθηκαν τρεις ώρες αφότου βγήκαν στα εκδοτήρια. 

Οι ειδικοί που ερωτήθηκαν διαβεβαίωσαν πως ζυγοί αριθμοί δεν υπήρχαν, παρά μόνον ως αποκύημα της φαντασίας, και προειδοποίησαν τον κόσμο για το ενδεχόμενο εξαπάτησης από έναν επιχειρηματία χωρίς ηθικούς φραγμούς.

Στην πραγματικότητα, κανείς, ποτέ, δεν είχε δει ζυγό αριθμό, παρά μόνον ως πρωταγωνιστή σε παραμύθια τρόμου. Μερικές φορές, όταν δεν έτρωγαν τα παιδιά, τα απειλούσαν με τον ζυγό αριθμό που κρυβόταν κάτω από το τραπέζι, και που ήταν ικανός να χωριστεί σε δυο όμοιους αριθμούς. 

Η Κυριακή της παράστασης έφτασε, και βγήκε στη σκηνή ο αριθμός 4 που άφησε το μονό κοινό με ανοιχτό το στόμα. Οι μονές μανάδες κάλυπταν τα μάτια των μονών παιδιών τους κι ορισμένοι μονοί ενήλικες κουνούσαν το κεφάλι τους πάνω κάτω, μ’ ένα ανεπανάληπτο γέλιο να τους έχει καταλάβει. 

Το 4 πήγε από τη μια άκρη της σκηνής στην άλλη ώστε να μπορέσει το κοινό να αξιολογήσει την παράξενη μορφή του, κι όταν το σούσουρο άρχισε να καταλαγιάζει και το πλήθος από μoνούς αριθμούς έδειχνε πιο ήρεμο, έκατσε στο κέντρο και άνοιξε σε δυο δύο.

Μπροστά στη φρίκη του κοινού, τα δυο δύο έπιασαν ένα είδος χορού ώστε να μπορέσει να αξιολογήσει ο καθένας το σχήμα τους, την ώρα που τραγουδούσανε με μια φωνή το παρακάτω τραγούδι:

Ήμασταν 2 και γίναμε 1

ή ήμασταν 1 και γίναμε 2;

Σκεφτόμαστ’ ένα πράγμα ο καθένας

ή το ίδιο ταυτόχρονα κι οι δυο;

Ένα 1 που βρισκόταν στην πλατεία βγήκε στον διάδρομο, έκανε εμετό και τράπηκε σε φυγή τρικλίζοντας προς την πόρτα. Ο τρόμος γενικεύθηκε και υπήρξε ένας πανικός από μονούς αριθμούς που έψαχναν την έξοδο, ποδοπατώντας ο ένας τον άλλον. 

Τα δυο δύο, επίσης τρομοκρατημένα από την αντίδραση του κοινού, μετατράπηκαν αμέσως σε ένα τέσσερα που εγκατέλειψε τη σκηνή τρέχοντας. 

Παρά το σκοτάδι που βασίλευε, το 4 βρήκε μια πόρτα που έβγαζε σ’ ένα σοκάκι, κι από την οποία συνήθως έβαζαν τα σκηνικά στο θέατρο. Είχε πια νυχτώσει και δεν υπήρχαν μονοί αριθμοί στα πέριξ.  

Κολλημένο στον τοίχο σαν σκιά, το 4 γλίστρησε από το σοκάκι σε έναν δρόμο φωτισμένο, ελπίζοντας πως εκεί θα του έκοβε τι να κάνει. 

Όμως εκείνος ο δρόμος ήταν γεμάτος από τους μονούς αριθμούς που ’χαν εγκαταλείψει κακήν κακώς το θέατρο και άλλους που τους είχε τραβήξει ο χαμός και μαζεύτηκαν.

Πριν να το πάρει χαμπάρι το 4, ένας μικρός μονός που τον πήγαινε ο πατέρας του απ’ το χέρι, το έδειξε φωνάζοντας: «Εκεί είν’ ο ζυγός, εκεί είν’ ο ζυγός».

Το 4 βγήκε τρέχοντας, κυνηγημένο από ένα πλήθος μονών που εκτόξευαν εναντίον του πάσης φύσεως μονά αντικείμενα και βρισιές. 

Όταν δεν άντεχε άλλο πια, κατέφυγε σε μια μονή είσοδο πολυκατοικίας κι εκεί, μες στο σκοτάδι, χωρίστηκε σε δυο δύο, που με τη σειρά τους, ξεδιπλώθηκαν σε τέσσερα ένα.

Με αυτόν τον τρόπο, κι έχοντας γίνει πλέον  μια παρέα μονών αριθμών, βγήκε στον δρόμο κι ανακατεύτηκε με το μονό πλήθος, του οποίου η οργή διαρκώς μεγάλωνε.

Η μονή αστυνομία της χώρας δεχόταν σφοδρή κριτική που δεν είχε φανεί ικανή να συλλάβει τον αριθμό 4. Ο κόσμος φοβόταν να βγει στον δρόμο, διατρέχοντας τον κίνδυνο να πέσει πάνω του.

Οι γιατροί είχαν πει πως το 4 ήταν ικανό να μεταδώσει κάποια ασθένεια για την οποία τα μονά σκευάσματα ήταν παντελώς άχρηστα. Ο μονός τρόμος αυξανόταν όσο περνούσαν οι μέρες και ο ζυγός αριθμός συνέχιζε να 'ναι ελεύθερος.

Ένας μονός τηλεθεατής έδωσε την εκδοχή τού να χωρίστηκε το 4 διαδοχικά στη μέση έως ότου μετατραπεί σε μια παρέα από ένα. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, θα μπορούσε να παραμένει ασύλληπτο επ’ άπειρο. 

Ο μονός πανικός κατέβαλε τον πληθυσμό. Σύμφωνα με τους ειδικούς που έβγαιναν στην τηλεόραση, έφτανε οποιοδήποτε από αυτά τα ένα που προέρχονταν από τον ζυγό αριθμό να έρθει σ’ επαφή με έναν οποιονδήποτε μονό για να προσβληθεί ο τελευταίος από μια ζυγική λοίμωξη.

Στις οικογένειες όπου υπήρχαν αριθμοί ένα οι γονείς κοίταζαν με δυσπιστία τα παιδιά, και τα παιδιά τους γονείς, και τα αδέλφια μεταξύ τους. Το ένα άρχισε να γίνεται αριθμός κακόφημος, παρότι ήταν ο πρώτος μεταξύ των μονών.

Από μέρα σε μέρα κατέφθαναν ειδήσεις για ξυλοδαρμό ενός 1 σ’ ένα σχολείο ή στη μέση του δρόμου, με την υποψία και μόνο ότι προέρχεται από το 4.  

Στα περίχωρα των πόλεων χτίσθηκαν γκέτο στα οποία δούλευαν και σπούδαζαν τα ένα, απομονωμένα εξ ολοκλήρου από τους υπόλοιπους μονούς αριθμούς.

Παρά ταύτα, ορισμένοι μονοί πιο θερμόαιμοι έβγαιναν τη νύχτα με μονά όπλα, προκαλώντας εκατόμβες από αριθμούς ένα με την πρόθεση να τους εξολοθρεύσουν.

Τελικά, και με την αταξία ολοένα αυξανομένη, η ίδια η κυβέρνηση έδωσε εντολή να τους αποτελειώσουν μέσα σε θαλάμους αερίων.

Πριν μπουν στον θάλαμο, τα τέσσερα ένα που προέρχονταν από το 4 συγκεντρώθηκαν κι αποφάσισαν να φτιάξουν ένα 3, ούτως ώστε να επιζήσει -έστω κι- ένα μέρος από το αρχικό 4. Από τη στιγμή που ένα εξ αυτών περίσσευε, έκαναν κλήρωση για το ποιο έμελλε να πεθάνει, και το δύστυχο μπήκε αδιαμαρτύρητα στον θάλαμο.

Το 4, που τώρα είχε γίνει 3, ανακατεύτηκε με τον μονό πληθυσμό, χωρίς να τραβάει την προσοχή. Όμως, και παρά το γεγονός πως εξωτερικά ήταν ένα αυθεντικό 3, αυτό ένιωθε ακρωτηριασμένο, σαν το ζωντανό που του ’χουν κόψει το ποδάρι.  

Από την άλλη, παρά την μονή του εμφάνιση, είχε κάποια χούγια ζυγά τα οποία δεν μπορούσε να κόψει. Έτσι, έτρωγε δυο φορές τη μέρα και ξύπναγε δυο φορές το βράδυ και φτερνιζότανε τέσσερις φορές όταν του ’μπαινε κάτι στη μύτη.

Μετατράπηκε έτσι σ’ έναν μονό αριθμό αλλόκοτο που δεν γινόταν αποδεκτός πουθενά. Τότε, άρχισε να σκέφτεται τρόπους να ταξιδέψει στη χώρα των ζυγών αριθμών, από την οποία είχε πολύ θολές αναμνήσεις, μιας και τον είχαν απαγάγει από παιδί. Έτσι, έψαξε τον ιδιοκτήτη του μονού τσίρκου, που το είχε απαγάγει, και τον ρώτησε πού βρισκόταν η χώρα των ζυγών.   

-Είναι μια χώρα πολύ επικίνδυνη, είπε ο μονός επιχειρηματίας. Ένα 3 δεν θ’ άντεχε εκεί ούτε πέντε λεπτά.

 -Εγώ είμαι ένα 4, είπε το 3, ένα 4 ακρωτηριασμένο και θέλω να γυρίσω στους δικούς μου.

Ο επιχειρηματίας, θλιμμένος, του έδωσε όλες τις απαραίτητες οδηγίες για να φτάσει στη χώρα απ’ την οποία προερχόταν, αν και το προειδοποίησε να μην εμπιστεύεται και πολύ τη φάρα του.

Το ακρωτηριασμένο 4 ταξιδέψε για μέρες διασχίζοντας τη χώρα του Αλφάβητου, και τη χώρα της Εβδομάδας, και τη χώρα των Εποχών και τη χώρα των Μηνών. Κι όταν έφτασε στο σημείο να πεθάνει απ' την κούραση, συνάντησε τη χώρα των Ζυγών Αριθμών, της οποίας το χώμα φίλησε με χαρά. 

Όμως δεν είχε τελειώσει ακόμα το φιλί όταν και παρατήρησε πως τριγύρω του ξεκινούσε αναστάτωση. Σήκωσε το κεφάλι και είδε, πράγματι, μια ομάδα από αριθμούς να το περικυκλώνουν:

-Τι είναι αυτό το τόσο αποκρουστικό; ρώτησε ένας μικρός ζυγός τον ζυγό πατέρα του.

-Δεν ξέρω, γιε μου, μην κοιτάς, απάντησε ο ζυγός πατέρας, τραβώντας τον γιο του απ’ το μπράτσο.

-Είναι ένας μονός αριθμός, φώναξε άξαφνα με μια έκφραση τρόμου ένα 8 με γυαλιά.

Στη χώρα των Ζυγών Αριθμών υπήρχαν θρύλοι σχετικά με τους μονούς αριθμούς, όμως κανείς δεν πίστευε πραγματικά στην ύπαρξή τους.

Όπως και να ’χει, στα παραμύθια εμφανίζονταν ως αριθμοί βίαιοι, ελαττωματικοί, βλαβεροί. Ίσως γι αυτό, έπιασαν να το λιντσάρουν αμέσως.

-Μην μου κάνετε κακό, σας παρακαλώ, φώναζε το 4 που εμφανιζόταν ως 3. Είμαι ένας ζυγός αριθμός ακρωτηριασμένος, που κατάφερε να ξεφύγει από τη χώρα των Μονών.

Αυτό, αντί να ηρεμήσει τα πνεύματα, τα άναψε. Έφτασε τότε ένα αυτοκίνητο της αστυνομίας από το οποίο βγήκε ένας αριθμός έξι που έμοιαζε με επιθεωρητή. Το ακρωτηριασμένο 4 είπε σε αυτό το 6 πως αν χωριζότανε στη μέση θα μετατρεπότανε σε δυο αριθμούς μονούς.

Όμως, όπως έχουμε πει, οι αριθμοί δεν ξέρουνε αριθμητική, και το 6 το πήρε στραβά κι άφησε το πλήθος να λιντσάρει το 4 μέχρι θανάτου.

Το πτώμα του, ταριχευμένο δεόντως, διατηρείται στο Μουσείο Φοβέρων και Τρομερών της χώρας των Μονών Αριθμών. Ο κόσμος πάει να το δει και σκιάζεται, δίχως να ξέρει πως όταν το κοιτάζει, βλέπει τον ίδιο του τον εαυτό.

Μετάφραση στα ελληνικά: Γιώργος Χατζητριανταφύλλου

Επιμέλεια: Ειρήνη Χατζηκουμή